به نقل از «خبرآنلاین»

رازگشایی از معمای ۱۰۰ میلیون ساله!

تاریخ انتشار: ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۶۶۵۵۲

تقریبا ۱۰۰ میلیون سال پیش، یک گروه اولیه از شب پره‌ها به جای شب، در طول روز در محیط پراکنده شدند و از شهد گل‌های فراوانی که در نزدیکی زنبورهای تکامل یافته بود، تغذیه کردند و این اتفاق خاص باعث تکامل تمام گونه پروانه‌ها در جهان شد.

از سال ۲۰۱۹، دانشمندان از طریق تجزیه و تحلیل گسترده DNA، زمان دقیق این تغییر تکاملی را می‌دانند و نظریه قبلی را که نشان می‌داد پیدایش پروانه‌ها نتیجه فشار خفاش‌ها پس از انقراض دایناسورها بوده است را رد کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اکنون دانشمندان کشف کرده‌اند که اولین پروانه‌ها از کجا به وجود آمده‌اند و آن‌ها برای غذا به کدام گیاهان متکی بوده‌اند.

پیش از رسیدن به نتیجه‌گیری‌های کنونی، پژوهشگران از ده‌ها کشور مجبور شدند بزرگ‌ترین شجره پروانه‌ای جهان را ایجاد کنند. این شجره متشکل از DNA بیش از ۲۰۰۰ گونه تمام پروانه‌ها است. آن‌ها با استفاده از این روش به عنوان راهنما، حرکات و عادات تغذیه پروانه‌ها را در طول زمان در یک پازل چهار بعدی که به آمریکای شمالی و مرکزی منتهی شد، بررسی کردند.

Akito Kawahara، نویسنده اصلی این پژوهش و نیز متصدی گونه‌های lepidoptera در موزه تاریخ طبیعی فلوریدا، که انجام این پروژه برای او مدت‌ها به طول انجامیده، می‌گوید: «این رویای کودکی من بود. این کار را از زمانی که کودک بودم و از موزه تاریخ طبیعی آمریکا دیدن کردم می‌خواستم انجام دهم. انگیزه انجام این کار از همان زمان کودکی که تصویری از پروانه‌ای را دیدم که به درب اتاق موزه‌دار چسبانده شده بود، در من شکل گرفت. همچنین تا به حال، این دشوارترین مطالعه‌ای است که عضوی از آن بوده‌ام و برای تکمیل آن تلاش گسترده‌ای از سوی مردم سراسر جهان لازم بود.»

این پروژه پروژه‌ای دشوار بود، چرا که حدود ۱۹ هزار گونه پروانه وجود دارد و گردآوری تاریخ ۱۰۰ میلیون ساله این گروه به اطلاعاتی در مورد پراکنش مدرن و گیاهان میزبان نیاز دارد و پیش از این مطالعه، هیچ مکان واحدی وجود نداشت که پژوهشگران بتوانند به داده‌هایی جامع در این رابطه دسترسی داشته باشند.

Kawahara در این خصوص ادامه داد: «در بسیاری از موارد، اطلاعات مورد نیاز ما در راهنماهای میدانی وجود داشت اما به صورت دیجیتال نبودند و به زبان‌های مختلف نوشته شده بودند.»

به همین خاطر، پژوهشگران تصمیم گرفتند که خود پایگاه داده عمومی را ایجاد کنند و مطالب کتاب‌ها، موزه‌ها و صفحات وب را با زحمت ترجمه و به یک مخزن دیجیتال منتقل کنند.

زیربنای تمام این داده‌ها یازده فسیل پروانه نادر بود که بدون آن‌ها تجزیه و تحلیل ممکن نبود. پروانه‌ها با بال‌های نازک کاغذی و پرزهای نخ مانند، به ندرت در فسیل‌ها حفظ شده‌اند. اما همین تعداد محدودی که وجود دارند می‌توانند به عنوان نقاط کالیبراسیون روی درختان ژنتیکی مورد استفاده قرار گیرند و به محققان این امکان را بدهند تا زمان و نکاتی مربوط به تکامل آن‌ها را ثبت کنند.

نتایج این داستان، شامل تنوع‌های سریع، پیشرفت‌های متزلزل و پراکندگی‌های غیرمحتمل بود؛ برخی از گروه‌ها مسافت‌های غیرممکن زیادی را طی کردند، در حالی که به نظر می‌رسد برخی دیگر در یک مکان مانده‌اند.

پیدایش پروانه‌ها برای اولین بار در جایی در نزدیکی مرکز و غرب آمریکای شمالی برمی‌گردد. در آن زمان، آمریکای شمالی توسط یک راه دریایی گسترده تقسیم شد و این قاره را به دو قسمت تقسیم کرد. آمریکای شمالی و جنوبی هنوز از طریق تنگه پاناما به هم متصل نشده بودند و گذر پروانه‌ها از این مکان کمی مشکل بود.

پروانه‌ها مسیری طولانی را طی کردند و از مسیر پل Bering Land به سمت آسیا حرکت کردند. از آنجا به سرعت زمین را پوشاندند و به آسیای جنوب شرقی، خاورمیانه و آفریقا روانه شدند. آن‌ها حتی خود را به هند که در آن زمان جزیره‌ای جداگانه بود و مایل‌ها از دریای آزاد فاصله داشت، رساندند.

حتی شگفت‌انگیزتر از آن، ورود آن‌ها به استرالیا است که به قطب جنوب، آخرین بقایای ترکیبی ابرقاره Pangae متصل شده بود. از این‌رو، این احتمال وجود دارد که پروانه‌ها زمانی در قطب جنوب زندگی می‌کردند.

در مکانی دورتر از شمال، این احتمال می‌رود که پروانه‌ها تا ۴۵ میلیون سال در لبه غرب آسیا مانده‌ باشند و سرانجام پس از آن به اروپا مهاجرت کرده باشند. Kawahara توضیح می‌دهد که دلیل این توقف طولانی مدت نامشخص است، اما اثرات آن هنوز آشکار است. او معتقد است: «اروپا در مقایسه با سایر نقاط جهان گونه‌های پروانه‌های زیادی ندارد و آن‌هایی که وجود دارند، اغلب در جاهای دیگر یافت می‌شوند. برای مثال، بسیاری از پروانه‌ها در اروپا، در سیبری و آسیا نیز یافت می‌شوند.»

هنگامی که پروانه‌ها در مکانی ثابت می‌شدند، به سرعت در کنار گیاهان تنوع پیدا می‌کردند. زمانی که دایناسورها در ۶۶ میلیون سال پیش از بین رفتند، تقریبا تمام خانواده‌های پروانه‌های مدرن وجود داشتند و به نظر می‌رسد که هر کدام تمایل خاصی به گروه خاصی از گیاهان داشتند. در واقع، Kawahara معتقد است: «تکامل پروانه‌ها و گیاهان گلدار از زمان پیدایش پروانه‌ها به‌طور خاص به هم مرتبط است و در طول زمان رابطه نزدیک میان آن‌ها منجر به تنوع قابل توجهی در هر دو اصل شده است.»

۵۸۵۸

کد خبر 1766982

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: حشرات حیات وحش دایناسور آمریکای شمالی میلیون سال پروانه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۶۶۵۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

معمای کیفیت سکه های حراجی بانک مرکزی/ شایعه ناخالصی سکه از کجا آغاز شد؟

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین - بانک مرکزی از ۱۳ اسفند ۱۴۰۲ تا ۲۷ فروردین ۱۴۰۳ اقدام به برگزاری ۱۰ دوره حراج سکه طلا در بستر مرکز مبادله کرده است. هدف بانک ‌مرکزی جهت برگزاری این سلسله حراج‌ها، ساماندهی وضعیت بازار طلا و سکه، مدیریت تقاضا در بازار سکه و جمع‌آوری بخشی از نقدینگی عنوان شده است.

به گزارش تجارت‌نیوز،با گذشت نزدیک به دو ماه از این اقدام، اکنون سکه‌ فروشان می‌گویند کیفیت سکه‌های حراج با سایر سکه‌های موجود در بازار تفاوت دارد. در همین راستا سهراب اشرفی کارشناس بازار طلا به تجارت‌نیوز گفت: «عیار تعیین‌شده برای تمام قطعات سکه‌ از سال ۱۳۰۸ که توسط بانک ملی ضرب می‌شد با عیار ۹۰۰ بود. تا سال ۱۳۳۹ که بانک مرکزی تاسیس شد این عیار حفظ شد و تا الان و در همه مقاطع، عیار سکه ۹۰۰ بوده است.»

وی تاکید کرد: «عیار تمام سکه‌های ضرب‌شده که در حراج عرضه شده نیز ۹۰۰ است و تفاوتی با سایر قطعات سکه ندارد، اما کیفیت ضرب سکه‌های جدید مقداری با سکه‌های قبل تفاوت دارد.»

اشرفی افزود: «این تفاوت کیفیت نیز احتمالا به خاطر مدل ضرب و یا دستگاه‌هایی که سکه‌های با آن ضرب شده است.»

اشرفی با بیان اینکه سکه‌فروشان خیلی راحت عیار پایین را تشخیص می‌دهند، خاطرنشان کرد: «کیفیت ضرب سکه‌های جدید مانند سکه‌های قبلی نیست، اما در خلوص طلا هیچ مشکلی وجود ندارد. تنها در کیفیت ضرب مقداری تفاوت وجود دارد که باید بانک مرکزی در این خصوص پاسخگو باشد.»

این کارشناس بازار طلا گفت: «این تفاوت کیفیت باعث شده است قیمت سکه‌های حراج‌شده مقداری از قیمت سایر سکه‌ها پایین‌تر باشد، زیرا وقتی سکه‌فروش خریدار نباشد، قیمت این نوع سکه‌ها پایین می‌آید.»

گفتنی است اصغر بالسینی، سخنگوی مرکز مبادله ایران نیز تاکید کرده است: «سکه‌های ضرب‌شده و تحویل‌شده بانک مرکزی در حراج سکه مرکز مبادله ارز و طلای ایران، شامل تمام‌سکه، نیم‌سکه و ربع سکه بهار آزادی ضرب بانک مرکزی هستند و همگی این سکه‌ها از استانداردهای بانک مرکزی برخوردارند و ایجاد شائبه در خصوص مشخصات آنها از سوی کسانی صورت می‌گیرد که از این حواشی سود می‌برند.»

وی افزوده است: «سکه تمام بهار آزادی عرضه‌شده در مرکز مبادله ایران، ۸.۱۳۶ گرم است. دارندگان توجه داشته باشند که عیار آن ۹۰۰ در هزار بوده و طرح روی سکه تمام بهار آزادی ضرب بانک مرکزی نیز تصویر امام خمینی (ره) و بارگاه امام رضا(ع) است.»

به گفته بالسینی، طرح دو طرف سکه ربع و نیم بهار آزادی نام مبارک امام علی (ع) و بارگاه امام رضا(ع) است؛ عیار هر دو سکه ۹۰۰ در هزار است. وزن نیم‌سکه ۴.۰۶۸ گرم است و این عدد برای ربع سکه ۲.۰۳۴ گرم است.

بر این اساس، عیار هر سه نوع سکه تحویل‌داده‌شده در مرکز مبادله ایران، ۹۰۰ در هزار و معادل ۲۱.۶ است.

۲۲۰

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900868